NEYZEN TEVFİK FİKRİ VE EDEBİ YÖNÜ KİŞİLİĞİ ESERLERİ HAYATI SANATI, NEYZEN TEVFİK EDEBİ KİŞİLİĞİ ESERLERİ, ŞAİR VE YAZAR EDEBİ KİŞİLİKLERİ, , NEYZEN TEVFİK FİKRİ VE EDEBİ YÖNÜ KİŞİLİĞİ ESERLERİ HAYATI SANATI
1902’de Bektaşi dervişi oldu. 1903’te padişah ve saray çevresine yönelttiği yergiler nedeniyle baskı görmeye başladı. Mısır’a kaçtı. İskenderiye ve Kahire’de yaşadı. Gıyabında idama mahkum edildi. Bir süre Kaygusuz Sultan Bektaşi Tekkesi’nde saklandı. 1913’te II. Meşrutiyet’in ilanından sonra İstanbul’a döndü. Hastalığı ve içkiye düşkünlüğü nedeniyle birçok kez Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde tedavi gördü. Nef’î ve Eşref’ten sonra üçüncü büyük yergi ve taşlama ustası olarak bilinir. Oldukça eski bir dil kullanması nedeniyle güç anlaşıldı. Yergilerini genellikle siyasal ve dinsel baskıya, çıkarcılığa yöneltti. Toplumdaki tüm haksızlıkları çekinmeden dile getirdi. Bilinen tek bestesi “Nihavent Saz Semaisi”dir.
ESERLERİ
ŞİİR: Hiç (1919) Azab-ı Mukaddes (1949)
ŞİİR: Hiç (1919) Azab-ı Mukaddes (1949)