Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları çocuklar büyüdüklerinde sona ermeli midir,SORU-CEVAP
Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları çocuklar büyüdüklerinde sona ermeli midir?
Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları, çocuklar büyüdüklerinde tamamen sona ermemelidir. Ancak bu sorumlulukların şekli ve düzeyi, çocuğun yaşıyla birlikte değişmeli ve olgunlaştıkça azalmalıdır.
Çocukluk ve gençlik döneminde anne babalar; çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılamak, onları eğitmek, değer kazandırmak ve hayata hazırlamakla yükümlüdür. Bu dönemde sorumluluk daha çok ebeveynlere aittir. Ancak çocuklar yetişkinliğe adım attıktan sonra, birey olmanın bilinciyle kendi hayatlarını kurma ve kendi kararlarını alma sorumluluğunu üstlenmelidirler.
Bu noktada, anne babaların sorumluluğu bitmez ama dönüşür. Artık maddi destekten çok manevi destek, rehberlik ve güvence ön plana çıkar. Ebeveynler, çocuklarına sürekli müdahale etmek yerine onların yanında olduklarını hissettirmeli; ihtiyaç duyulduğunda destek vermelidirler. Aksi hâlde bu, hem ebeveynlerin tükenmesine hem de çocukların bağımsızlaşamamasına yol açabilir.
Özetle, anne babalık ömür boyu süren bir roldür, ama bu rol zamanla şekil değiştirir. Çocuk büyüyüp kendi ayakları üzerinde durmayı öğrendikçe, ebeveynin sorumluluğu da öğretmekten ve yönlendirmekten, izlemek ve desteklemek konumuna evrilmelidir.
derskonum.com'un değerli akademisyen-öğretmen-öğrenci-edebiyat sever takipçileri.
Derskonum.com ailesi olarak her dönem olduğu gibi yeni dönemde de sizler için kitap cevapları, konu anlatımı, pdf ders notları ile her zaman yanınızdayız..
Bu sayfamızda siz değerli takipçilerimiz için Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları çocuklar büyüdüklerinde sona ermeli midir? üzerine bir paylaşım yapacağız.
İyi çalışmalar..
doğru konum= derskonum
destek olmak için lütfen LİNK paylaşınız
Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları, çocuklar büyüdüklerinde tamamen sona ermemelidir. Ancak bu sorumlulukların şekli ve düzeyi, çocuğun yaşıyla birlikte değişmeli ve olgunlaştıkça azalmalıdır.
Çocukluk ve gençlik döneminde anne babalar; çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılamak, onları eğitmek, değer kazandırmak ve hayata hazırlamakla yükümlüdür. Bu dönemde sorumluluk daha çok ebeveynlere aittir. Ancak çocuklar yetişkinliğe adım attıktan sonra, birey olmanın bilinciyle kendi hayatlarını kurma ve kendi kararlarını alma sorumluluğunu üstlenmelidirler.
Bu noktada, anne babaların sorumluluğu bitmez ama dönüşür. Artık maddi destekten çok manevi destek, rehberlik ve güvence ön plana çıkar. Ebeveynler, çocuklarına sürekli müdahale etmek yerine onların yanında olduklarını hissettirmeli; ihtiyaç duyulduğunda destek vermelidirler. Aksi hâlde bu, hem ebeveynlerin tükenmesine hem de çocukların bağımsızlaşamamasına yol açabilir.
Özetle, anne babalık ömür boyu süren bir roldür, ama bu rol zamanla şekil değiştirir. Çocuk büyüyüp kendi ayakları üzerinde durmayı öğrendikçe, ebeveynin sorumluluğu da öğretmekten ve yönlendirmekten, izlemek ve desteklemek konumuna evrilmelidir.