Tanrı’nın varlığı hakkındaki görüşler nelerdir?
Teizm: Tanrı kavramı, Tanrı’nın hem evrenle olan ilişkisi hem de yetkin bir varlık olduğu düşüncesinden hareketle tanımlanır. Tanrı kendisi dışında başka hiçbir nedene ihtiyaç duymaksızın var olan yetkin varlıktır. Bu tanım teizm olarak bilinen tanrı anlayışını ifade eder. Buna göre Tanrı evrenin yaratıcısı ve nedensiz ilk nedendir.
Monoteizm: Tek tanrıcılık olarak bilinen bu anlayışa göre Tanrı, evreni yaratan, öncesiz ve sonrasız, benzeri olmayan, tek mutlak güç sahibi yetkin varlıktır.
Politeizm: Birden çok Tanrı’nın varlığını kabul eden anlayıştır. Bu Tanrı anlayışı Antik Çağda ortaya çıkmıştır. Tek tanrılı dinlerde bulunmayan antropomorfik yaklaşımlar politeizme dönüşmüştür.
Deizm: Tanrı, evrenin yaratıcısı ve ilk nedenidir. Bu anlayışa göre Tanrı, doğanın
yaratıcısı olmakla birlikte onun işleyişine hiçbir şekilde müdahalede bulunmaz. Evren, kendi kurallarına göre oluş, bozuluş ve yok oluş içerisindedir. Deizm, Tanrı dışındaki kitap, vahiy, peygamber ve ahiret gibi tek tanrılı dinlerin temel kavramlarını reddeder.
Panteizm: Tüm tanrıcılık da denilen bu görüş, her şeyi Tanrı olarak görür. Evrendeki tüm varlıkların toplamı görülen Tanrı evrene aşkın değil, içkindir; yani Tanrı ile evren bir ve aynı şeydir.
Panenteizm: Tanrı’yı evrenle özdeş kabul eden panteizmden farklı olarak her şey Tanrı’ya bağlanır fakat her şey Tanrı değildir, her şey Tanrıʼda içkindir. Bu anlayışa göre Tanrı, evrene aşkındır, öyleyse Tanrı ile evren özdeşliğinden bahsedilemez.
Teizm: Tanrı kavramı, Tanrı’nın hem evrenle olan ilişkisi hem de yetkin bir varlık olduğu düşüncesinden hareketle tanımlanır. Tanrı kendisi dışında başka hiçbir nedene ihtiyaç duymaksızın var olan yetkin varlıktır. Bu tanım teizm olarak bilinen tanrı anlayışını ifade eder. Buna göre Tanrı evrenin yaratıcısı ve nedensiz ilk nedendir.
Monoteizm: Tek tanrıcılık olarak bilinen bu anlayışa göre Tanrı, evreni yaratan, öncesiz ve sonrasız, benzeri olmayan, tek mutlak güç sahibi yetkin varlıktır.
Politeizm: Birden çok Tanrı’nın varlığını kabul eden anlayıştır. Bu Tanrı anlayışı Antik Çağda ortaya çıkmıştır. Tek tanrılı dinlerde bulunmayan antropomorfik yaklaşımlar politeizme dönüşmüştür.
Deizm: Tanrı, evrenin yaratıcısı ve ilk nedenidir. Bu anlayışa göre Tanrı, doğanın
yaratıcısı olmakla birlikte onun işleyişine hiçbir şekilde müdahalede bulunmaz. Evren, kendi kurallarına göre oluş, bozuluş ve yok oluş içerisindedir. Deizm, Tanrı dışındaki kitap, vahiy, peygamber ve ahiret gibi tek tanrılı dinlerin temel kavramlarını reddeder.
Panteizm: Tüm tanrıcılık da denilen bu görüş, her şeyi Tanrı olarak görür. Evrendeki tüm varlıkların toplamı görülen Tanrı evrene aşkın değil, içkindir; yani Tanrı ile evren bir ve aynı şeydir.
Panenteizm: Tanrı’yı evrenle özdeş kabul eden panteizmden farklı olarak her şey Tanrı’ya bağlanır fakat her şey Tanrı değildir, her şey Tanrıʼda içkindir. Bu anlayışa göre Tanrı, evrene aşkındır, öyleyse Tanrı ile evren özdeşliğinden bahsedilemez.