FECR-İ ATİ EDEBİYATININ GENEL ÖZELLİKLERİ NELERDİR, FECR-İ ATİ GENEL ÖZELLİKLERİ, FECR-İ ATİ, FECR-İ ATİ DÖNEMİNİN GENEL ÖZELLİKLERİ, FECRİ ATİ ÖZELLİKLERİ,
Fecr-i Ati Edebiyatının Genel Özellikleri:
FECR-İ ÂTÎ EDEBİYATI (1909-1912)
”SANAT, ŞAHSİ VE MUHTEREMDİR.”
v Servet-i Fünun’a tepki olarak 1909’da bir bildiri(manifesto, beyanname, sanat görüşleri) (bildiri yayımlayan ilk topluluk) yayımlayarak sanat dünyasına girdiler.
v Onlar Servet-i Fünun’u batılı edebiyatı tam olarak oluşturamamakla suçladılar.
v ”Sanat, şahsi ve muhteremdir” ilkesini benimsediler.
v Dilleri süslü, sanatlı ve ağırdır ama yine de Servet-i Fünunculara göre sadedir.
v Aşk, doğa konularını işlediler. Aşk genellikle hissi ve romantiktir.
v Fransız edebiyatını örnek alıp sembolizm, empresyonizm ve romantizm gibi akımları eserlerine uyguladılar.
v Şiire herhangi bir yenilik getirmeyip Servet-i Fünun’un devamı olmaktan öteye gidemediler.
v Şiirde aruz ölçüsünü kullanıp ağır bir şiir dili kurmuşlardır.
v Serbest müstezatı geliştirerek kullanmaya devam ettiler.
v Duygulu ve romantik bir aşkı dile getirdiler.
v Sanat anlayışlarında birlik ve bütünlük olmadığı için 1912’de dağılmışlar, bu anlayışta bir eser veremeden dağılıp Millî edebiyat ve Cumhuriyet edebiyatına dahil oldular.
- Servet-i Fünun dergisinde 1910’da bir bildiri yayımlayarak kendilerini kamuoyuna duyuran bir edebiyat topluluğudur.
- Edebiyatımızda bildiri (beyanname, manifesto) yayımlayan ilk topluluktur, daha sonra Yedi Meşaleciler ve Garipçiler de bildiri yayımlamışlardır.
- Topluluk üyeleri edebiyatta yenilikler yapma amacını taşımışlardır.
- Fecr-i Aticiler “Sanat şahsi ve muhteremdir.” görüşünü savunmuşlardır.
- Fransız edebiyatını örnek aldılar.
- Servetifünûn’a tepki olarak ortaya çıkmışlar, onları yeteri kadar Batı yanlısı olamamakla suçlamışlardır fakat eleştirdikleri Servetifünûn’dan öteye gidememişlerdir.
- Sanat anlayışları, dil ve üslup yönünden Servetifünûn’a benzer.
- Şiirlerinde ağır, süslü bir dil kullanmışlardır. Arapça, Farsça sözcük ve tamlamalara sıkça yer vermişlerdir.
- Türk edebiyatına herhangi bir yenilik getirememişlerdir.
- Şiirlerinde aruz ölçüsünü kullanmışlardır.
- Serbest müstezat nazım biçimini geliştirerek kullanmışlardır.
- Aşk ve tabiat, şiirlerinde işledikleri başlıca konulardır.
- Aşk teması, romantik ve duygusal özellik taşır. Doğa tasvirleri gerçekten uzaktır.
- Şiirlerinde kişilerin psikolojik sorunlarına yer verdiler.
- Sanatlı söyleyişlere ve imgelere sıkça yer vermişlerdir.
- Düz yazı alanında önemli bir varlık gösteremeyen Fecriati sanatçıları, topluluk dağıldıktan sonra çeşitli alanlarda başarılı örnekler vermişlerdir.
- Topluluk üyeleri şiirde sembolizm, parnasizm ile empresyonizmden; roman ve hikâyede realizm ile natüralizmden etkilenmişlerdir.
- Fecr-i Ati bir bakıma Servet-i Fünun’la Milli Edebiyat arasında bir köprü işlevi görmüştür.
- Bu dönem sanatçıları tiyatro türüne pek önem vermemişlerdir.
- Batı’yla sanat bakımından daha güçlü ilişkiler kurmayı, halkın sanat kültürünü geliştirmek için halka konferanslar vermeyi, sanatı ileriye taşımayı amaçlamışlar; ama kısa sürede dağılan etkisiz bir topluluk olmuşlardır.
- Fecr-i Aticilerin çoğu Milli Edebiyat akımına katılmış; bu dönem bir tek Ahmet Haşim’le anılır olmuştur.
- Sanat anlayışlarında bir bütünlük olmadığı için Fecriati Topluluğu kısa süre içinde dağılmıştır.
