İSLAMİYET ÖNCESİ TÜRK EDEBİYATI ŞİİR ÖRNEKLERİ-İSLAM ÖNCESİ DÖNEM ŞİİR ÖRNEKLERİ,

İslamiyet Öncesi Türk Şiiri Örnekleri, İSLAMİYET ÖNCESİ TÜRK EDEBİYATI ŞİİR ÖRNEKLERİ, İSLAM ÖNCESİ DÖNEM ŞİİR ÖRNEKLERİ, İSLAMİYET ÖNCESİ ŞİİRLERE ÖRNEKLER, 

derskonum.com  değerli akademisyen-öğretmen-öğrenci-edebiyat sever takipçileri.

Derskonum.com ailesi  olarak her dönem olduğu gibi yeni dönemde de sizler için kitap cevapları, konu anlatımı, pdf ders notları ile her zaman yanınızdayız..

Bu sayfamızda siz değerli takipçilerimiz için   İSLAMİYET ÖNCESİ TÜRK EDEBİYATI ŞİİR ÖRNEKLERİ-İSLAM ÖNCESİ DÖNEM ŞİİR ÖRNEKLERİ, üzerine bir paylaşım yapacağız. 

Siz de eğer bize ve tüm eğitim camiasına yardımcı olmak adına hazırladığınız yazılıları-notları-soruları-videoları paylaşmak isterseniz mail adresinden bize ulaşabilirsiniz.

İyi çalışmalar..

doğru konum= derskonum

destek olmak için lütfen paylaşınız

                    Koşuk

Öpkem kelip ogradım                                             

Arslanlayu kökredim

Alplar başın togradım

Emdi meni kim tutar

       Kanı akıp yoşuldu

       Kabı kamug deşildi

       Ölüg birle koşuldu

       Togmuş küni uş batmaz

Kaklar kamug kölerdi

Taglar başı ilerdi

Ajun tını yılırdı

Tütü çeçek çerkeşür

       Etil suvı aka turur

       Kaya tübi kaka turur

       Balık telim baka turur

                   Kölün takı küşerür 

            Günümüz Türkçesiyle

           

Öfkelenip dışarı çıktım

Arslan gibi kükredim

Yiğitler başını doğradım

Şimdi beni kim tutarmış

      Kanı akıp boşandı

      Derisi baştan başa deşildi

      Ölülerle bir oldu

      Doğan güneş işte batardı

Kuru yerler hep gülerdi

Dağbaşları göründü

Dünyanın soluğu ılındı

Türlü çiçekler sıralandı

      İtil suyu akar durur

      Kaya dibini oyar durur

      Bütün balıklar bakar durur

                  Gölü bile taşırırlar

                     Sagu

         Alp Er Tunga öldi mü
         Issız ajun kaldı mu
        Ödlek öcün aldı mu
        Emdi yürek yırtılur!

                                     Ödlek yırag közetti
                                     Ogrı tuzak uzattı
                                     Begler begin azıttı
                                     Kaçsa kah kurtulur?

     Ulşıp eren börleyü
     Yırtın yaka urlayu
     Sıkrıp üni yurlayu
     Sıgtap közi örtülür

                                          Begler atın argurup
                                          Kadgu ânı turgurup
                                          Mengzi yüzi sargarup
                                          Korkum angar türtülür.

     Ödlek arıg kevredi
     Yunçıg yavuz tavradı
     Erdem yeme savradı
     Ajun begi çertilür.

                                             Ödlek küni tavratur
                                             Yalnguk küçin kevretir
                                             Erdin ajun sevritür
                                             Kaçsa takı ertilür

     Bilge bögü yunçıdı
     Ajun eti yençidi
     Erdem eti tınçıdı
     Yerge tegip sürtülür

                                               Ögreyüki mındag ok
                                               Mında adın tıldag ok
                                               Atsa ajun ograp ok
                                               Taglar başı kertilür

     Könglüm içün örtedî
     Yatmış başıg kartadı
     Keçmiş ödük irtedi
    Tün kün geçip irtelür.

      Günümüz Türkçesiyle

       Alp Er Tunga öldü mü,
       Kötü dünya kaldı mı,
       Felek öcünü aldı mı,
      Şimdi yürek yırtılır!

                           Zaman fırsat gözetti
                           Gizli tuzak uzattı
                           Beyler beyini şaşırttı
                           Kaçsa nasıl kurtulur?

        Erler kurt gibi uluşur
        Yaka yırtıp bağrışır
        Yırlayıcı gibi inilder, ünler
        Ağlamaktan gözü örtülür.

                            Begler atlarını yordu
                            Kaygı onları durdurdu
                            Benizleri, yüzleri sarardı
                            Sanki safran dürtülür.

      Zaman fena gevşedi
      Zayıf kötü davrandı
      Erdemlik yine savıldı
      Dünya beği yok olur.

                             Zaman günü davrandırır
                             İnsanın gücünü gevşetir
                             Dünyanın erlerini azaltır
                             Kaçsa dahi ölüm erişir.

       Bilge, akıllı kötüleşti
       Dünya onların etini de ısırdı
       Erdemlik eti çürüdü
       Yere düşüp sürtülür.

                                Zamanın göreneği böyle işte
                                Bunda başka sebep de var
                                Dünya gelip ok atsa
                                Dağlar başı kertilir.

      Gönlüm ta içten yandı
      Onulmuş yarayı kaşıdı
      Geçmiş günleri aradı
      Tün, gün geçer o aranır